Ik liep voor met jaarwisselingen vieren.
Afgelopen jaarwisseling was ik alleen. In het buitenland en met een zware lockdown was ik alleen. Er is een lieve vriendin die mij vlak voor 12 uur belde via Whatsapp video belde. Drie dames in een woonkamer in Goor. Samen aftellen naar het nieuwe jaar. 2021. Zo was ik toch niet alleen. Wat een klein moment en een klein gebaar toch zo fijn kan zijn.
Rond de jaarwisseling gaan mij gedachten met mij aan de haal. En opeens kreeg ik de ingeving. Ik liep voor met jaarwisselingen vieren. In 2019 heb ik drie jaarwisselingen gevierd. En al die jaarwisselingen waren in gezelschap. De standaard jaarwisseling in Nederland als de klok van 2018 naar 2019 tikt.
Ik begin dat jaar met een reis naar China. Vlak voor het Chinese nieuwjaar vloog ik naar Vietnam. Ik had het niet bewust gepland. Maar wil je een visum langer dan 30 dagen voor China klonk het toch iets lastiger dan als ik onder de 30 dagen bleef. En ik had geen idee of ik China een prettig land zou vinden.
Begin februari kom ik aan in Ho Chi Minh city beter bekend onder zijn oude naam Saigon. En wat blijkt bij aankomst zij vieren ook het Chinese nieuwjaar. Evenals in China is het de belangrijkste feestdag. Een feestdag die je bij je ouders doorbrengt. Velen sluiten hun zaak of winkel. De enige dagen dat ze gesloten zijn in een heel jaar.
In de stad waren op meerdere plekken hele kleurige tuinen gemaakt. Ik zeg kleurig.
Wat klinkt als fleurig. Het was in mijn ogen heel erg kitsch. Neon kleuren. Suiker zoet. Van het soort het doet je bijna zeer aan de ogen. Er was een super kleine vijver met erom heen kleine riviertjes. Vol gebouwd met bruggetjes. Op verschillende plekken knal neon roze varkens. Het jaar van het varken zou beginnen. Het varken voor voorspoed in geld.
Reizen is vooral leuk door al de verschillen die er zijn over de hele wereld. In de dagen op en rond oud en nieuw is iedereen op zijn “paasbest”. Iedereen heeft zijn mooiste kleren aan. De haren in de plooi. Uitgebreide en mooie make up op. En dan begint het flaneren door de stad. Met de hele familie. In een grote optocht langs, maar vooral ook door, de nep tuinen. Langzaam. Heel langzaam lopen de grote families. En ze gaan zeer uitgebreid op de foto.
De lente begon in Vietnam. Door de hogere temperatuur ben je makkelijker en langer buiten. Ik heb heerlijk rondgelopen in de stad om mij te vergapen. Op de jaarwisseling zelf is er vuurwerk. Maar slechts op speciale ingerichte plekken. Veelal afgestoken door experts. Vanaf het balkon bij mijn familie house hadden wij er uitzicht op. Met een paar buitenlandse gasten, wat alcohol en chips. En dat was nummer 2.
In april kwam ik lichtelijk vermoeid aan in Thailand. Ik trakteerde mijzelf op een luxe uitspatting. Een eigen kamer in een wat luxer hotel met zwembad. Hoe meer faciliteiten een hotel of hostels biedt hoe hoger de prijs. Ik ben dol op zwembaden. Toch boekte ik zelden iets met een zwembad. Kosten besparen. En als ik dan toch een zwembad heb voelt het speciaal.
In Thailand stuitte ik op mijn derde jaarwisseling. Het boeddhistische nieuwjaar. Songkran. Niet op een vaste datum maar altijd ergens in april. Het feest van het water. In ongeveer 3 dagen gooien mensen water naar elkaar. Het symbolisch reinigen van je geest voor het nieuwe jaar.
Ik vind het de mooiste jaarwisseling. De temperatuur is hoog. Jong en oud is op straat. Pick-up rijden in colonne. In de bak grote bassins met water. Iedereen gooit naar iedereen. Man, vrouw, kind, opa en oma. Iedereen gooit met water. Iedereen is volledig kletsnat. Sommige ouderen hebben een bakje met water en meel. Zij maken een cirkel op je wang en spreken een zegening uit voor een goed nieuw jaar.
Af en toe hadden mensen echt super koud water. Dat is echt even schrikken. En ook weer lachen. Het is maar water. Het feest is vooral overdag. In de avond is iedereen moe van een dag feesten. Echt een feest voor iedereen. Allemaal stralende gezichten.
Ik vond het echt een van de mijn mooiste jaarwisseling. Water, zon en stralende mensen.
Wat kan ik meer wensen.
