Al 123 dagen in lockdown. Ongelofelijk en helaas waar en saai.
Toegegeven de omgeving is supermooi. Ik ben dol op bergen en meren. Die zijn er genoeg hier. Heel veel bergen. In verschillende hoogtes. Ontelbare meren. En allen strijden om de titel mooiste meer van….
Al die tijd mocht ik wandelen en fietsen. Fietsen terwijl ik geen fiets heb valt weg. Dus vele uren wandelen. Er wordt gesproken dat kappers op 1 maart weer open mogen. De regio president van Beieren, meneer Söder is zeer sceptisch. Dus of de regels ook hier versoepelen is nog even afwachten.
Over een datum wanneer hotels weer mogen openen durft nog niet eens iemand te dromen. Pasen zal het niet worden. Pinksteren. Heel heel misschien. Bizar.
Ik ben mij zeer bewust dat ik het nog niet zo slecht heb. Maar toch. Alle dagen zijn al maanden hetzelfde. Zonder doel. Zonder reden. Ik ben ondertussen nog te lui om mij verveelt te voelen.
Blogs schrijven. Video’s maken. Lezen. Wandelen. Spaans leren. En druk bezig om met 50 fitter te zijn.
Hoe? Sporten. Weerstandsbanden heb ik gekocht. Van die mooie gekleurde elastieken. Dat was het leuke kleurrijke onderdeel. Of je telt mijn rode hoofd ook mee.
Ik sport met video’s van YouTube. Een voorbeeld volgen. Anders ben ik niet zo goed in het uitvoeren van de oefeningen.
Mijn motoriek is niet al te goed lijkt het. Vele jaren geleden had ik dat al eens ontdekt bij steps. Oefeningen met benen. Prima. Oefeningen voor armen. Prima. Oefeningen waarbij de benen de ene kant op moeten en dat de armen iets heel anders moeten doen. Verwarrend. Nou niet alleen verwarrend. Als het kon zou ik lichamelijk in de knoop raken.
En dan moet ik als een Houdini proberen weer alleen uit de knoop komen. Ik ben een beelddenker. Jij ook?
Sommige onderdelen zijn voor het evenwicht. Okay. Eenvoudig zien die er soms uit. Tot ik bijna omval.
Echt ik vermaak mij op zich prima alleen.
Ik lach om mijn eigen klungelige uitvoering.
En dit zijn nog steeds de oefeningen voor beginners. Van een niveau hoger durf ik alleen maar te dromen.
Welterusten.
