beUnited roept, namens het MKB, in een brandbrief de Eerste Kamer dringend op het vertrouwen in de politiek te herstellen door niet in te stemmen met de (tijdelijk)test-wet.
Het vertrouwen in het crisisbeleid van de overheid onder MKBers en hun personeel is tot een dieptepunt gedaald, blijkt uit de vele reacties die bij MKB organisatie beUnited de afgelopen maanden binnenstromen. Ook steeds meer andere beroepsgroepen zoals zorg, juristen en academici benaderen ons om samen op te trekken tegen dit beleid. Het water staat ver boven de lippen en de politiek lijkt verder van de maatschappij te staan dan ooit tevoren.
Test-wet is vrijbrief
De test-wet is volgens het MKB een vrijbrief voor de overheid om direct invloed op de bedrijfsvoering van ondernemers uit te blijven oefenen. Slechts de modelering van het OMT is voldoende om het testen tot het nieuwe normaal te maken. De samenstelling van het OMT, dat blind het beleid van het ondemocratische WHO volgt, is te beperkt om daar die macht aan te blijven geven.
“Als wij als ondernemers alles zouden beslissen op slechts één specialisme binnen onze bedrijven of blind volgen wat anderen doen, zouden we geen jaar overleven”, aldus Pancras Pouw, oprichter van beUnited, de krachtigste MKB organisatie in Nederland.
Eindeloos verlengen doorn in het oog
Het eindeloos verlengen van zogenaamd tijdelijke maatregelen waarvoor wereldwijd nimmer is aangetoond dat ze effect hebben, is een doorn in het oog van het MKB. Voortschrijdend inzicht, waarbij de modellen gelukkig geen werkelijkheid blijken te zijn, lijkt het OMT en het ministerie niet tot inkeer te brengen.
Niet opschalen zorgcapaciteit onbegrijpelijk
Het niet opschalen van de zorgcapaciteit is voor de noodlijdende MKBers onbegrijpelijk, dat was tenslotte waarom we even pas op de plaats moesten maken. Het lijkt wel of we dat met zijn allen zijn vergeten. Het testen is sowieso mosterd na de maaltijd, de IFR blijkt volgens het OMT en de WHO tussen 0,23 en 0,15% te variëren dat is heel wat anders dan de 3% die wij allemaal vreesde.
Gerommel met belastinggeld onacceptabel
Daar komt nu het gerommel met ons zuur verdiende belastinggeld waarvan zonder bonnetjes 5,1 miljard is uitgegeven bij, en dat doet pijn, heel veel pijn. Zeker als de ondernemer zich daar nu diep voor in de schulden heeft moeten steken en zijn personeel voor op straat heeft moeten zetten. Er zijn al 300.000 verborgen werklozen en daar komen straks nog velen bij. Ondernemers zullen tussen de 3 en de 10 jaar nodig hebben om belastingschulden af te lossen. En daar wordt dan op deze manier door een ministerie mee omgegaan. “Dit is onacceptabel.”
Testbeleid leidt tot ongelijk speelveld
Dat het testbeleid voor de gemiddelde MKBer helemaal niet uitvoerbaar is en leidt tot een ongelijk speelveld is al voldoende reden de wet naar de prullenbak te verwijzen. Daarnaast zijn ook de aanbestedingsregels genegeerd en is er een blanco chequegegeven aan een nieuwe partij voor de testen en dat de MKBers die al teststraten op eigen kosten hebben neergezet niet mee konden dingen is te gek voor woorden.
Daar waar de ondernemer voor elke euro een bonnetje moet hebben en voor een opdrachtje van 2 ton door de administratieve nachtmerrie van aanbestedingen moet worstelen, is dit niet goed te praten. Dit is de druppel die de emmer doet overlopen, het vertrouwen in de overheid is tot een dieptepunt gedaald. Alleen de Eerste Kamer kan dat nu nog herstellen.
Brandbrief Eerste Kamer
beUnited roept daarom, namens het MKB, in een brandbrief de ervaren Eerste Kamer leden dringend op om nu een positief signaal aan de 1,9 miljoen MKBers en hun 7 miljoen werknemers af te geven en deze wet terug naar de kamer te sturen.
Dit met de dringende boodschap, ga deze zomer niet op reces, zoals ook het overbelaste zorgpersoneel, de noodlijdende ondernemer en de Nederlander zonder vakantiegeld niet op reces kan. Vorm een zakenkabinet dat direct van start gaat met een beleid terug naar het oude normaal en het bouwen aan noodvoorzieningen voor een eventuele pandemie. Het alternatief is dat de grootste werkgever van Nederland eieren voor zijn geld kiest en de stekker eruit trekt voor het echt te laat is. Ervan uitgaande dat het laatste niet de doelstelling is, blijven we samen met onze werknemers als grootste bijdrager aan de staatskas liever meewerken aan het herstel van de economie, werkgelegenheid en de bouw van de noodvoorzieningen.
